22:00 Zsolt Sőrés Ahad, Hilary Jeffery, Gideon Kiers

Zsolt Sőrés Ahad, Hilary Jeffery, Gideon Kiers – INCONSOLABLE GHOST – Sokołowsko Channelling – Koncert – Kinoteatr Zdrowie (ul.Główna 36)

WOKÓŁ KINA

Tableau vivant, film dla ucha i kanalizowanie energii

Kurator: Michał Libera

Kino jako budynek i kino jako sztuka. Być może też kino jako idea a przynajmniej jako forma abstrakcyjnej narracji wyrastająca ponad ruchomy obraz czy obraz z dźwiękiem. Kino jako miejsce i kino jako przestrzeń. Kino w ramach festiwalu muzyki eksperymentalnej. Kino jako punkt na mapie Sokołowska z charakterystycznymi podcieniami oraz napisem „Zdrowie”. Wokół z kolei jako przyimek oznaczający krążenie w przestrzeniach tych wszystkich tropów, też naprowadzający na emancypację praktyk artystycznych mających swe źródło w historii dziesiątej muzy. Wokół także jako określenie odnoszące się do topografii miasta, jego historii, odsyłające do czasu „przed” i „po” tego wydarzenia jakim jest historia kina, ale też wokół, które rozbija kierunkowość projekcji filmowej na ekran kinowy.

Innymi słowy „Wokół kina” to program trzech luźno ze sobą powiązanych wydarzeń oscylujących wokół tych wszystkich znaczeń słów „kino” i „wokół”. Na ich wspólny mianownik składa się to, iż są częścią festiwalu muzycznego oraz że odbędą się w tym samym budynku Kinoteatru Zdrowie. Będą więc wszystkie swego rodzaju hołdem dla miejsca a także wielowątkowej historii pozycjonowania dźwięku w filmie. Razem zaś mają się złożyć na postrzępioną i niesystematyczną opowieść o peryferiach kina – obszarach, które być może formują autonomiczne dziedziny sztuki. Chronologicznie rzecz biorąc, pierwszą z tych dziedzin może być modne pod koniec XIX wieku tableau vivant, które w ramach Sanatorium Dźwięku zyska swą XXI-wieczną, udźwiękowioną inkarnację opracowaną przez Barbarę Kingę Majewską. Kino dźwiękowe, kino dla ucha czy muzyka do nieistniejących filmow to tylko niektóre z określeń przybliżających ideę muzyki, która próbuje wypełnić samą sobą audiowizualne doświadczenie filmu. Idea ta ma historię już niemal stuletnią, a niekóre z jej wątków z pewnością będą pobrzmiewać w występie imitatora dźwięków, Henryka Zastróżnego i artysty Łukasza Jastrubczaka. Występ Inconsolable Ghost wreszcie można rozumieć jako okultystyczną wersję kina rozszerzonego, doświadczenie audiowizualne, w którym dźwięk nie jest sprowadzany do usłużnego towarzysza obrazu a ten ostatni z kolei nie jest ograniczony ramami ekranu kinowego. Sami członkowie zespołu eksplorując budynki kin podejmują się nawiązania kontaktu z duchami.

Inconsolable Ghost – Sokołowsko Channelling

Hilary Jeffery – puzon, głos, instrumenty elektroniczne

Zsolt Sőrés Ahad – altówka, głos, instrumenty elektroniczne

Gideon Kiers – komputer, instrumenty elektroniczne

W swej książce z roku 1970 pod tytułem „Kino rozszerzone” Gene Youngblood jako jeden z nurtów składający się na tytułowe zjawisko wskazuje praktyki artystyczne odchodzące od „obiektowości” sztuki i zwracające w stronę sztuki jako środowiska, w którym mają miejsce określone, nie zawsze kontrolowane i zamierzone zdarzenia. W tym sensie film rozszerza się z tego, co widzimy na ekranie na całą przestrzeń, w której ma miejsce ewentualna projekcja. Inkorporuje tym samym szereg zjawisk takich jak projekcja dźwięku, choreografia, scenografia czy zachowania publiczności. W wydaniu Inconsolable Ghost tak rozumiane kino rozszerzone zyskuje formę seansu spirytualistycznego kanalizującego energię za pomocą medium, którym są sami artyści. Historia relacji między kinem a duchami jest naturalnie starsza niż historia kina rozszerzonego. Znów, podobnie jak w przypadku tableau vivant czy kina dźwiękowego, już same początki filmu są pełne doświadczeń paranormalnych, w których postaci na ekranie zyskują jeśli nie życie po życiu, to przynajmniej drugie, paralelne, powtarzalne życie do tego, które wiodą „naprawdę”. Kino było u zarania swych dziejów maszyną okultystyczną a wiele praktyk eksperymentalnych od słynnego „Flicker” Tony Conrada (1965) do „Capitalism: Slavery” Kena Jacobsa (2006) nadal wpisują się w tradycję używania filmu do przeniesienia widzów do parelelnych światów.

 

Inconsolable Ghost_Sokolowsko Chanelling